Arthur Ackermans

“Nadat ik 2 jaar als architect in een groot bureau werkte, ging ik op zoek naar een job met meer technische uitdaging en een grotere focus op duurzaamheid. Tijdens de 2e COVID-lockdown in 2021 startte ik bij Ingenium, na een heel vlotte sollicitatieprocedure waarin altijd snel en goed gecommuniceerd werd.

Ik ben ‘expert energie en duurzaamheid’. In het begin was ik vooral bezig met simulaties van thermisch en daglichtcomfort in ruimtes, en ook energiestudies en -audits. Nu spits ik mij meer toe op masterplanstudies: hoe vormen we grote sites die vandaag nog op gas worden verwarmd om tot een fossielvrij verwarmingsconcept, en hoeveel CO2-uitstoot reduceren we daarmee? Daarnaast focus ik op certificaten zoals EPC NR. Mijn job gaat dus over alles wat vóór de eigenlijke engineering komt. Ik denk vooraf na over hóe we een project zullen aanpakken, welke concepten daarvoor geschikt kunnen zijn, welke energiebronnen we gaan gebruiken en wat je moet doen om je gebouw ook aan de energie-eisen van de tóekomst te laten voldoen.”

“Ik ben iemand die heel zelfstandig werkt en graag zelf dingen uitzoekt, en ik krijg daar ook de kans toe. Ook als er iets compleet níeuws moet worden uitgezocht, krijg ik daar voldoende ruimte en tijd voor. Daar ben ik heel blij mee, net als met de grote afwisseling. Terwijl een groot bouwproject makkelijk 4 tot 6 jaar kan duren, zijn de studies die ik doe na 3 tot 6 maanden afgerond.

Onze teams zijn zelfsturend. We kiezen democratisch wie verantwoordelijk is voor operations, planning, hr,… Die verantwoordelijken voelen niet als ‘superiors’, maar zijn mensen die vlot bereikbaar zijn en we als gewone collega’s zien. Er is hier heel weinig hiërarchie, en dat apprecieer ik ook.

Voor ik bij Ingenium werkte, had ik niet de gewoonte collega’s vaak op te bellen. In mijn eerdere ervaringen verliep dat minder vlot en werden vaker formele momenten ingepland.

Ingenium is een grote en complexe organisatie. Niet complex op het vlak van structuur, maar omdat de materie waarrond we werken complex is, er veel documenten zijn en de enorme kennis die we hebben over veel mensen verspreid zit. Daar snel je weg in vinden, kun je niet op je eentje. Daarom is het goed dat je een peter of meter krijgt toegewezen die je wegwijs maakt. En voor

technische en inhoudelijke vragen over de projecten waar je mee bezig bent, kun je terecht bij je coach. Raf gaf me genoeg vrijheid om dingen uit te zoeken, maar stond er wel altijd als ik vastliep. Dan zette hij mij opnieuw op weg, en kon ik weer verder.

Elk kantoor van Ingenium heeft een eigen ‘vibe’. Dat hangt samen met de mensen die er het vaakst werken. Maar de overkoepelende sfeer bij Ingenium is er een van gedrevenheid. Je merkt dat aan alles. Er is echt een cultuur van de dingen góed te doen, want we weten dat als we het maar half doen, we het achteraf toch terugkrijgen. Alles wordt goed opgevolgd en moet in orde zijn. Dat kan ik echt wel appreciëren.

Wat me ook opvalt is dat Ingenium een ingenieursbedrijf is waar je gewaardeerd wordt voor wat je kunt en wat je kennis is. Je wordt niet beoordeeld op wat je in je vrije tijd doet of welke kleren je aanhebt en hoe je eruitziet. In andere bedrijven heb je soms wel eens een soort ‘werkvloerpolitiek’, maar hier ervaar ik dat totaal niet.

Een droom die hier in vervulling is gegaan, was dat ik vorig najaar voor 4 maanden op uitwisseling mocht naar een ingenieursbureau in het Zweedse Göteborg dat net als Ingenium lid is van het First Q network. Ik zag er op professioneel vlak hoe dezelfde Europese wetgeving totaal anders geïmplementeerd wordt in een land dat maar 1.000 km van hier ligt. Maar ik leerde ook dat we bij Ingenium heel goed zijn in wat we doen, en veel specifieke kennis hebben over bestaande en historische gebouwen, terwijl zij vooral op níeuwbouw focussen. De Belgische ‘chaos’ op het vlak van wetgeving en ruimtelijke ordening zorgt ervoor dat wij in moeilijke situaties toch altijd het onderste uit de kan weten te halen.” (lacht) “Op cultureel vlak ondervond ik dan weer dat ze rustiger en veel minder gestresseerd zijn, meer het zekere voor het onzekere nemen en op lánge termijn innovatief vooruitdenken. Zo introduceerden ze in de jaren ’50 al een stadsnetwerk voor gebouwverwarming en -koeling. Door de jaren heen werden gas en olie als brandstof vervangen door biobrandstoffen, restwarmte van andere processen of warmtepompen, waardoor de CO2-uitstoot drastisch gedaald is. Ik vond het heel interessant om te zien wat je kunt bereiken door een doel op lange termijn te stellen en daar te blijven aan werken.

Ik vond die uitwisseling een ongelofelijke kans, zowel vanuit Ingenium als van het Zweedse bureau dat niet verwachtte dat ik meedraaide om economische output te leveren. Ik mocht van hen bijleren en hen uitleggen hoe wij in België tewerk gaan, maar voor de rest waren er geen verwachtingen. Dat vind ik heel chique. Soms loont het de moeite om iets te mogen doen waar je werkgever niet direct profijt of een tastbare opbrengst van gaat hebben. Ik ben enorm dankbaar voor die kans. Het was als een Erasmusuitwisseling, maar dan nog béter. Erasmusstudenten zoeken mekaar vaak op, maar nu zat ik als enige buitenlander in een bureau met 120 Zweden, en ze namen me overal mee naartoe. Zo leer je echt hun cultuur kennen.

Wat me opviel toen ik terugkwam uit Zweden, was hoeveel collega’s hier mijn blogposts hadden gelezen. Daar – 1.000 km verder – was ik totaal niet meer bezig met wat er in België gebeurde. Maar hier bleek dat wat er ginder op mijn pad kwam, en zeker wat er anders was dan hier, echt wel leefde bij de collega’s."